Komen er Vlaamse rulings over erf- en registratiebelasting?

Het Vlaams Gewest staat sinds 1 januari 2015 zelf in voor de invordering van de successie- en registratierechten. Een gevolg daarvan is dat de toepassing en interpretatie van de antimisbruikbepaling in deze materie nu ook een Vlaamse zaak geworden is. De federale rulingcommissie mag daarover in Vlaamse zaken dus geen rulings meer afleveren (maar nog wel antwoorden op Waalse en Brusselse aanvragen). Om Vlaamse belastingplichtigen toch ook rechtszekerheid te geven, zal er voor deze materies een Vlaamse rulingdienst in het leven worden geroepen.

Logischerwijze zijn de regels voor het aanvragen en afleveren van Vlaamse rulings geïnspireerd op de bestaande regels voor de (federale) rulings van de Dienst voor voorafgaande beslissingen in fiscale zaken, zoals de rulingcommissie officieel heet.

Een Vlaamse rulingcommissie

De Vlaamse rulingcommissie krijgt voorlopig geen eigen naam, maar zal in de wettelijke bepalingen gewoon worden aangeduid als de 'bevoegde entiteit van de Vlaamse administratie'. Dit betekent ook dat deze 'entiteit' geen autonome instelling is, los van de rest van de Vlaamse belastingadministratie. De federale dienst voor voorafgaande beslissingen is daarentegen wel een volledig autonome dienst.

De dienst telt zeven leden en bestaat uit (i) een voorzitter: de leidend ambtenaar van de bevoegde entiteit van de Vlaamse administratie (het hoofd van de Vlaamse belastingdienst - Vlabel), (ii) de twee afdelingshoofden van de betrokken afdelingen (dit wil zeggen het hoofd van de afdelingen erfbelastingen en registratiebelastingen), en (iii) maximaal vier andere ambtenaren met minstens de graad van adviseur of directeur. In tegenstelling tot bij de federale dienst heeft de voorzitter hier geen doorslaggevende stem in geval van staking der stemmen.

Ook Vlaamse rulings heten trouwens officieel 'voorafgaande beslissingen'. Ze zullen worden gepubliceerd op de site van de Vlaamse belastingdienst.

Een (Vlaamse) ruling blijft vijf jaar geldig.

Schriftelijk aanvragen

Een ruling moet schriftelijk worden aangevraagd en gemotiveerd zijn. In de aanvraag moeten alle relevante gegevens reeds vermeld worden:  de identiteit van de aanvrager en andere eventuele betrokken partijen, volledige beschrijving van de geplande verrichting, de wettelijke of reglementaire bepalingen waarop de situatie betrekking heeft/waar men duidelijkheid over wil verkrijgen.

Bij de aanvraag moet de aanvrager ook bekend maken of er in het buitenland rulingaanvragen werden ingediend of rulings werden afgeleverd over dezelfde materie. Zo ja, moet er een kopie van deze aanvragen/rulings worden toegevoegd.

Een informele prefiling fase (om de mogelijkheden af te tasten zonder formeel een ruling aan te vragen) wordt voorlopig niet voorzien. Ook voor de federale rulings is dit echter een gewoonte die in de praktijk is gegroeid maar niet in de wet is voorzien.

Voorafgaand aan uitvoering van plannen

Ook hier geldt uiteraard de regel dat de ruling moet worden aangevraagd voordat er met het uitvoeren van de geplande verrichtingen werd begonnen. Of eigenlijk: de verrichting mag op het moment van de vraag fiscaal nog geen uitwerking hebben gehad.

Termijnen

Binnen de vijftien dagen laat de commissie weten binnen welke termijn ze zal beslissen. Voor de beslissing zelf heeft de dienst in principe een termijn van drie maanden (hoewel dit eerder een streefdatum is dan een vervaldatum).

Samenwerken met de federale rulingcommissie

De kans is natuurlijk niet onbestaande dat er gemengde dossiers worden ingediend: dat wil zeggen aanvragen die bv. aspecten bevatten van inkomstenbelastingen (bevoegdheid van de federale rulingcommissie) en registratiebelastingen (bevoegdheid van de Vlaamse rulingcommissie). De twee diensten zullen in dat geval samen één ruling moeten afleveren.

Iedere dienst zal een standpunt innemen voor de materies waarvoor zij bevoegd is. De Vlaamse dienst voor de Vlaamse materies (erf- en registratiebelasting), de federale dienst voor de federale materies (o.a. inkomstenbelastingen, btw). De Vlaamse rulingcommissie zal voor de materies waarvoor ze bevoegd is een bindend advies  overmaken aan de federale rulingcommissie, die dit standpunt dan in de gezamenlijke ruling integreert.

Als het onderwerp van de vraag is welk niveau (en dus welke dienst) er bevoegd is, nemen de diensten een gezamenlijk standpunt in.